Archiefbankje

Archiefbankje · 14. oktober 2019
Ze mag niet van haar ouders. Het is niet netjes, maar soms vang ik nou eenmaal een gesprekje op als ik ergens alleen zit koffie te drinken. Dat kan soms een heerlijk vermaak met zich meebrengen maar zo ook dit: een blik terug in de tijd. De meiden aan het tafeltje naast mij discussiëren uitgebreid over naar welk land ze op vakantie gaan. Ze bespreken wat de voordelen en de nadelen zijn en nu lijkt het de kunst het eens te worden. Maar het grootste dilemma blijken hun ouders te zijn. Wie...
Archiefbankje · 15. augustus 2019
Het is of ik er gewoon ben vandaag. In plaats van te zweven of te wiebelen, sta ik gewoon op mijn plaats. Ik voel hoe mijn voeten de aarde raken en hoe ik stevig stap. Ik kan zomaar de wereld in kijken. Dikwijls is mijn blik nogal ver weg of wazig, maar daar heb ik vandaag geen last van. Mijn hoofd lijkt bijna leeg. Er gaat alleen zo af en toe wat verbijstering door heen. 'dit is lang geleden' hoor ik mezelf dan zeggen. Verder probeer ik in mijn lijf te zakken, er van te genieten, zo lang als...
Archiefbankje · 15. augustus 2019
Ik ben er stil van. Zomaar ineens ben ik op dat ene punt beland. Dat punt waarop ik op tijd mijn grens aangeven kan. Een soort verbijsterd blijf ik achter, alleen met mezelf. En nog steeds kan ik niet bevatten wat ik zojuist heb verteld. Plotseling en onverwacht, daar gaat het meestal mis. Voor ik het weet doe ik met de ander mee, om na een paar afspraken of soms na een half leven toch weer te moeten toegeven dat ik het eigenlijk vanaf dag 1, minuut 1 al niet wil. En dat ik het de hele tijd wel...

Archiefbankje · 31. juli 2019
'Geluk zit in de kleine dingen' , dat zeggen de mensen vaak. En ik weet inmiddels, in de meeste clichés schuilt een waarheid, makkelijk of niet. Ik kan ook echt van de kleine dingen genieten, maar het geluk heb ik lang niet meer gekend. De periode van bewust ongelukkig zijn staat nog goed in mijn hoofd geprent. De vraag of ik gelukkig was, was een vreselijke test. Want het antwoord bleef nog lange tijd een nee. Inmiddels denk ik er weinig over na, of ik echt gelukkig ben, want ik geloof...
Archiefbankje · 07. juli 2019
Alles komt als het tijd is. Niet eerder, niet later. Precies op tijd. Pas als het tijd is. Wat is dat toch lang een lastig gegeven voor me geweest. Ik wilde niet dat de dingen kwamen als het tijd was. Ik wilde dat de dingen kwamen als ik ze nodig had en het liefst nog voor dat moment. Al ver van te voren, al ver voor ze door het leven waren gerijpt. Dan stond ik aan de hemel te trekken als aan een gordijn. Kom dan, ik wil het zo graag. Dat jij het voor mij nu licht of donker maakt. Ik riep om...

Archiefbankje · 04. juni 2019
Op Rtl is een nieuwe serie. Het gaat over veteranen, veteranen met ptss. Beau gaat ze volgen, want in de bergen van Noorwegen gaan ze het gevecht met de demonen uit hun verleden aan. Ik ben gelijk gegrepen door de documentaire. Wat een verhalen, wat hebben deze mensen een hoop meegemaakt. Zelf is er nooit ptss bij mij gediagnosticeerd, wel is het genoemd omdat ik dezelfde verschijnselen heb. Ik herken een hoop van wat ik zie op de gezichten van deze mensen. Het beeld dat de buitenwereld soms...

Archiefbankje · 18. mei 2019
Eigenlijk wilde ik al een mooi stukje schrijven over vrijheid op 5 mei. Maar de inspiratie kwam niet, ook al is vrijheid zo belangrijk voor mij. Het wilde niet lukken, hoe graag ik ook wilde. De vrijheid liet zich niet afdwingen door mij. Vandaag bereik ik een spontaan een gevoel van vrijheid. Een vrijheid die reikt tot ver over zee. Het is het geven van mijn liefde aan iemand mee. Het gevoel van vrijheid is er niet zomaar op die ene bepaalde dag. Niet als de oorlog voorbij is, niet op de dag...

Archiefbankje · 17. mei 2019
Gister kwam ze ineens onderuit de kast omhoog gekropen. Een meisje dat ik heel lang niet had gezien. Ze vertelde me herinneringen over periodes waarin ik de dingen niet zo moeilijk vond. Dat ik echt een keertje zo was geweest. Een meisje dat niet zo moeilijk over de dingen deed. Ik werkte bijvoorbeeld op een te gekke school waar veel mogelijk was. Je kon van alles bedenken en ik zag dan eigenlijk geen beren op de weg. Ik vond dat alles mogelijk was. Ik moet lachen, want ik wist niet eens dat ze...
Archiefbankje · 13. mei 2019
Net op tijd zie ik iets op het fietspad voor me. Ik schrik niet, wat een wonder mag heten als ik dieren tref. Een bruin zacht pluizenbolletje lijkt midden op de weg te liggen zonnen, maar ik vind de plek die het gekozen heeft een beetje vreemd. Zo midden op het fietspad zal de kans op een aanrijding een grote zijn. Het ziet er uit als een jonge eekhoorn, al lijkt zijn staart daar niet op. Zijn oortjes zijn spits en het hele plaatje doet me denken aan een soort van avatar achtig wezentje, maar...
Archiefbankje · 07. april 2019
Hoe gek het ook mag klinken, hoe vaak ik ook mag balen van de dingen die ik alleen moet doen. Vandaag in de zon, met een weeïg gevoel in mijn buik, verlang ik terug naar de dagen van eenzaamheid. De dagen van het donker, waarin ik op zoek kon gaan naar het licht. Ik verlang terug naar de dagen dat ik op de vlucht sloeg naar mijn favoriete land. De dagen die zwaar waren en eenzaam, maar die ik in midden zweden dan een soort vergat. Alleen dwalen door de stad, door de parken, zitten aan de rand...

Meer weergeven