Levensbankje

Levensbankje · 24. maart 2022

Gedachtenkracht, ik geloof daar wel in. Wat je positief en negatief denkt, kun je ook daadwerkeljk op die wijze aantrekken. Ik heb zelf de afgelopen tijd negatief gedacht over het functioneren van mijn lichaam en ik heb het idee dat ik het daarmee ook negatief beinvloed heb.

Levensbankje · 08. maart 2022

In zweden kocht ik eens een armbandje met de tekst 'kärlek besegra allt': liefde overwint alles. En zo is het ook. De laatste dagen heb ik het zwaar. De energie stroomt niet daar waar hij zou moeten stromen en dat geeft blokkades en pijn. Soms voelt het of ik het donker in glijd en raak ik de liefde een beetje kwijt. Af en toe is daar de angst de liefde te verliezen, toch komt deze elke keer weer terug bij mij. En het is een vreugdevuur te ontdekken hoeveel verschillende vormen en energieën...

Levensbankje · 10. februari 2022

De afgelopen weken ben ik een beetje vervreemd geraakt van mijzelf en mij lijf. Ik voel me gewoon niet mij en mijn benen horen er gewoon niet bij. Ik heb van alles geprobeerd, maar het blijft een beetje geharrewar en getouwtrek aan mijn hersenen en lijf. Het is er gewoon even niet bij. Maar vanavond zit ik er eindelijk weer een beetje warmtjes bij. Na een gesprek met een vriendin zit ik heerlijk met wat eten, kaarsjes en een wijntje op de bank. En het belangrijkste weer helemaal als mij. De...

Levensbankje · 09. februari 2022

De laatste tijd ben ik wat in de war. Ik zit niet zo goed in mijn lijf. En daardoor weet ik ineens niet wat het beste is voor mij. Waar ik eerst altijd met gemak 3 rondjes op een dag liep, voel ik me nu angstig en onvrij. Ik ben het contact met mijn lichaam wat kwijt. Ik weet niet goed wat het vraagt, waar het water me heen draagt. Wil het rust, wil het eten, wil het liever een boekje lezen? Ik kan het niet vinden, ik voel me rusteloos en bang. Toch ben ik 2 dagen geleden maar weer in de...

Levensbankje · 03. december 2021

Ik kan het bijna niet geloven, maar langzaam voel ik mijzelf wegglijden in mijn lijf. Alles in me en om me heen wordt zacht en ik verdwijn met mijn aandacht in de tekst die ik schrijf. Ik kan het bijna niet geloven, omdat ik het weken, maanden niet zo meer heb gevoeld. Vluchten, malen, piekeren, een hoofd dat vast zat van de lijm. Toen dagen in staat van parraatheid en in mijn lichaam in grote strijd. Niet slapen, buikpijn en venijn. Het ging echt eventjes niet zo goed met mij. Nog geen boekje...

Levensbankje · 31. oktober 2021

Toen ik de laatste keer over mijn gevoelens schreef, werd ik daar rustig van. En vorige week toen ik voor het slapen gaan, ging mediteren, viel ik daarvan lekker in slaap. Maar de laatste dagen werkt het gewoon niet zoals ik wil of van mezelf ben gewend. Wat ik ook probeer van meditatie, ademen, van me afschrijven, afleiding zoeken, het resultaat blijft: ik blijf in gevecht en ik slaap slecht. En niet alleen dat vind ik vervelend, maar het feit dat ik in het leven nergens garantie voor heb....

Levensbankje · 20. oktober 2021

Al zo lang als ik weet doe ik vaak alsof ik ergens anders ben, bij de volgende stap of verder weg. Ik vind het moeilijk om in het hier en nu te zijn, bij het leven van nu en bij mij. Ik wil vaak meer en anders, al even op mijn eindbestemming zijn. Ik vlucht in mijn hoofd naar een betere plek of naar de toekomst waarin ik nog geen stappen heb gezet. Maar vandaag is het anders. Ik heb een beetje rust gevonden en voel me in de buik bij mij. Ik geniet van de kans die ik vandaag krijg om met...

Levensbankje · 17. oktober 2021

'leegte zoekt vervulling', las ik laatst in een blog. En dat is precies wat ik heb gemist. De uitspraak doet hoop herleven, maar maakt ook wanhopig, want wat is de vervulling die ik zoek? Uren heb ik gestaard in en naar de leegte. Geen idee hebben waar ik heen moest met de dag. Ook werk heeft niet alle momenten van de leegte opgelost. Zelfs de kleinste momenten waarop ik niks te doen had, vervulden mij met frustratie en angtst. Ik kon het niet vinden, een bezigheid die me past. Inmiddels...

Levensbankje · 21. september 2021

Soms heb ik van die dagen. Ik maak me werkelijk druk om alles. Kleine zorgen bijten zich vast in mijn brein als kleine beestjes. en angsten laat ik kleven aan mijn gedachtes als kauwgom, Hoe ik ook schud met mijn hoofd, ze laten gewoon niet los. Net als ik een van mijn zorgjes wel heb losgelaten, vliegt er een vogeltje tegen het raam. Ik zie het meteen als de volgende zorg die zich kan gaan vastbijten in mijn gedachtengang. Want wat doe ik in godsnaam met het hulpeloze en gewonde beestje. Ik...