'Geluk zit in de kleine dingen' , dat zeggen de mensen vaak. En ik weet inmiddels, in de meeste clichés schuilt een waarheid, makkelijk of niet.
Ik kan ook echt van de kleine dingen genieten, maar het geluk heb ik lang niet meer gekend.
De periode van bewust ongelukkig zijn staat nog goed in mijn hoofd geprent. De vraag of ik gelukkig was, was een vreselijke test. Want het antwoord bleef nog lange tijd een nee.
Inmiddels denk ik er weinig over na, of ik echt gelukkig ben, want ik geloof gelukkig dat dat van zelf komt. Bovendien is grotendeels tevreden zijn al heel wat voor mij en dat ben ik zowaar op dit moment echt.
Vanavond zo'n fijne avondwandeling in het bos dat ik inmiddels goed ken. Iets dat iedere keer echt weer genieten kan zijn. Het is er lekker fris en de wind licht stil. De regen heeft pas de bodem weer gevoed en ik snuif dan ook de heerlijke geur op die er vrij komt. Behoedzaam kies ik mijn pad. Geen spannende dingen op deze dag, vandaag kies ik voor rust. Ik vertraag mijn tempo en als ik zachtjes een bochtje om loop zie ik hoe mooi de zon op de boom voor mij schijnt.
Ik steek mijn gezicht het hoekje om en kijk recht in de avondzon. Voor mij glinsteren de druppels op het hoge gras. Rustig loop ik het paadje af en eindig bij een prachtig uitzicht. De zon schijnt tussen de wolken door achter het weiland, waar voor mij prachtige zonnebloemen staan. Heerlijk is het, ontspannen, genieten. Maar dat zijn niet de goede woorden voor dit gevoel. Geluk, is de titel die dit gevoel of moment het beste kan omschrijven. Even sta ik stil. Ik glimlach ' heb ik zomaar spontaan het geluk weer even aangetikt.'