Het geluk komt eigenlijk altijd onverwacht, evenals het 'ongeluk'. Net zat mijn hoofd nog vol, nu is het door een simpele schoonmaaktaak ineens leeg in mijn hoofd en sta ik te dansen in de kamer.
Blij met dit onverwachte ontspannings geluksmoment, bedenk ik me dat het eigenlijk heel vaak zo gaat.
Vaak probeer ik met mijn hoofd het moment van geluk te beheersen en de weg van het ongeluk de pas af te snijden. Maar dat werkt niet echt.
Ik creëer perfecte genietmomentjes die onverwacht worden verstoord door onprettige gevoelens of gedachtes. En daar kan ik dan stierlijk van balen, want het had zo leuk moeten zijn.
Andersom gebeurt het ook regelmatig. Heel vaak als ik me neerleg bij de ongelukkige momenten, duiken er ineens geluk, ontspanning en een glimlach op. Ik had het niet meer verwacht op die dag en dat maakt me extra gelukkig met het moment.
Net als vandaag.
Eigenlijk weet ik al heel lang dat het zo werkt bij mij. Me op een vakantie sturen met de plicht te genieten heeft eigenlijk nooit gewerkt. Maar als ik ook mag huilen, pak ik vanzelf mijn moment.
Ik zeg wel eens tegen mensen dat ik alleen al daarom nooit zou willen trouwen. Zo'n dag moet dan perfect, maar dan zul je zien dat je je net niet zo voelt of er niet helemaal bij bent.
Nee, liever vier ik het moment zoals het komt. Dan is het extra fijn. Al blijft het ook wat lastig voor mij, want dealen met het onverwachte geluk, betekent ook dealen met het onverwachte ongeluk en dat vind ik eng.
Maar ik doe mijn best en leef en probeer vooral te genieten van deze onverwachte positieve kracht.
Reactie schrijven