Haast

Mijn hoofd is druk. Er lijkt haast. Ik wil naar alles tegelijk op zoek. En ik wil het het liefst allemaal vandaag. Ik wil zo graag dat ik het leven boek. Ik wil nog zoveel doen en er lijkt zo weinig tijd. En door dat haastgevoel komt er eigenlijk niks van bij mij.

Confronterend vind ik mijn leeftijd, al ben ik nog jong. Ik wil dingen doen, dingen leven. En ben toch al gauw op de helft van het bestaan van mijn leven. En ik heb nog zo vaak het gevoel dat ik niet kan bewegen. Ik sta al zolang stil. Langzaam kom ik steeds meer tot het besef dat ik de mogelijkheid heb om nog overal voor te gaan. Dat voelt fijn en geeft een groot gevoel van vrijheid en het ruikt naar mogelijkheden, maar het geeft me ook een gevoel van druk en haast. Want het is nog liever nu dan vandaag.

En waar begin ik dan?En wat gaat de tijd toch snel op een dag. Ik loop er graag van weg. Het maakt me onrustig. Ik heb last van levensdrang.

Langzaam ontwikkelt zich bij mij een plan, maar nog veel te vaak wil ik de week erop weer een andere kant uit. Of er komt niks van mijn voornemens.

Ik word in beslag genomen door dagelijkse bezigheden en dan glijdt de tijd zomaar voorbij aan waar ik hem echt graag aan besteed.

Na wat meditatie besluit ik dat het toch per stapje gaat. Elke dag een klein beetje van wat ik leuk vind en vooral genieten van vandaag. Elke dag een stapje dichter naar mijn doel. Dat geeft al een fijn gevoel. Zo probeer ik de haast om te zetten naar rust en genieten van de mogelijkheden en de vrijheid op iedere dag en dat er zoveel mag.