· 

Stilte

Stilte is goed, heerlijk. Ik kan het me soms alleen maar vol verlangen herinneren. Aan een meertje in Zweden. Stilte als ik zit te luisteren naar de vogels op een terras. Of met een goed glas wijn op de bank op een fijne donkere stille avond. Helemaal in contact.

Ik mis het.

 

De laatste tijd is er alleen maar drukte, noodverkeer, angst en veel onbelans. Ik leef in chaos. Ik let niet meer op mijn intuïtieve brein en ik heb geen idee meer hoe ik stil moet zijn.

En als de stilte even tot me komt, wil ik meteen op de vlucht. Want de stilte confronteert me met de gevaarlijke realiteit en onrust. 

 

Stilte kan je brengen in contact met intuïtieve leven, ineens een inzicht opleven. De stilte kan zorgen voor een prachtig hartencontact. 

Ik verlang niks liever dan stilte en intuïtieve belevingen i.p.v het chaotische impulsieve leven. Ik mis de balans, ik mis het altaar van innerlijke balans.

 

Vandaag is het eindelijk een beetje daar. Niet de overgoten stilte zoals ik die van vroeger ken, maar een heel klein beetje beter en dichter bij mij en dat is vreselijk fijn.

Reactie schrijven

Commentaren: 0