De afgelopen weken ben ik een beetje vervreemd geraakt van mijzelf en mij lijf. Ik voel me gewoon niet mij en mijn benen horen er gewoon niet bij.
Ik heb van alles geprobeerd, maar het blijft een beetje geharrewar en getouwtrek aan mijn hersenen en lijf. Het is er gewoon even niet bij.
Maar vanavond zit ik er eindelijk weer een beetje warmtjes bij. Na een gesprek met een vriendin zit ik heerlijk met wat eten, kaarsjes en een wijntje op de bank. En het belangrijkste weer helemaal als mij.
De liefde stroomt gemoedelijk en rijkelijk door mijn lijf.
Het voelt als eeuwen geleden dat ik zo'n klein feestje heb gehad. Dat ik zit weg te dromen en de stilte meer dan genoeg is voor mij.
en dat voelt reuze fijn.
Ik realiseer me des te meer hoe ver en hoe lang ik weg ben geweest, afgedwaald van mij. zoveel onrust, paniek en vervreemding, daar was even geen genieten bij.
Des te dankbaarder ben ik vanavond met de liefde heel nabij, eindelijk weer mij.
Reactie schrijven
Albert (donderdag, 10 februari 2022 18:56)
Je kunt het ook wel. Geniet van de omgeving en gun jezelf eens een glas wijn. Koester de warmte en ga ervoor. Liefs.