Opvulling

Deze week heb ik een aardig wat te doen. Mijn week is redelijk tot goed gevuld. Op sommige momenten ervaar ik zelfs een graadje 'ik word geleefd.' Dat is lang geleden. En ik kan zeggen, ik voel me bevrijd. Het voelt als een verademing om eens even niet alleen tijd te hebben voor de tijd en mij.

Het lijkt soms misschien een whalhalla om elke dag de vrijheid te hebben te doen waar je zin in hebt. Alle uren die voor je liggen en die je in kunt vullen zoals jij wilt. Zo kan ik bijvoorbeeld iedere dag dat het lekker weer is ook naar buiten om daarvan te genieten. Ik hoef bijna nooit vroeg op te staan. Ik heb alle tijd voor het lezen van een boek of andere dingen waar drukke mensen geen tijd voor hebben. 

En dat is af en toe ook echt genieten. Het is heerlijk om je eigen tijd en tempo te kunnen bepalen in het leven en elke dag van natuur en buitenlucht te genieten. Maar er zit ook een keerzijde aan dit verhaal.

Zo moet ik elke dag ook zelf die dag opvullen, zelf alle keuzes maken, zelf doorzetten en dus soms vriendjes met de leegte zijn. En met al die momenten waarop er niet zoveel plannen zijn of ik wel even genoeg heb van het met mezelf (buiten) zijn in vrede leren zijn.

En dus vind ik het even heerlijk om niet elk uur zelf te hoeven of kunnen kiezen waar ik ga of sta, maar gewoon geleid wordt naar mijn afspraken en soms even moet doen wat daar staat. Het is een walhalla om de uren van de klok niet te zien wegtikken en gewoon de volgende afspraak voor de deur te hebben staan. En zelfs een keer even bijna geen tijd te hebben om te eten. En het is heerlijk om ook met de ander bezig te zijn en niet alleen met mij en gewoon weer wat te betekenen in de maatschappij.

Maar ik zou de uurtjes van de zon niet willen missen en van de tijd voor mijn geschrijf. Dus misschien ligt er in de nabije toekomst wel een mooie balans van die twee werelden voor mij.