Gisteren vloog de tijd voorbij met een vriendin en een goed glas wijn. We hadden hele gesprekken en voordat we het wisten, borrelden we door etenstijd heen. Ik hou er van, van die dagen waarop je de tijd vergeet. Waarop het er niet toe lijkt te doen hoe laat het is of hoe lang iets duurt, gewoon omdat je er bent, in het moment. Alleen of met zijn twee.
Zeker deze tijd hecht ik daar extra veel waarde aan. Want dat de tijd zo vliegt, is zeker niet aan de orde van de dag. Soms tikt op een werkloze dag de tijd extreem langzaam voorbij.Ik kan je vertellen, dat is niet fijn. Niet weten wat te doen en elk kwartier voorbij zien gaan als op een slechte nacht.
Ik ben me bewust van hoe lang iedere activiteit duurt en van de minuten van de dag. Het is soms bijna of ik wacht, op de nacht of tot ik naar de volgende afspraak mag.
Soms geeft het me zelfs stress de uren niet gevuld te krijgen in een dag.
Tuurlijk is dat niet iedere dag zo dat de tijd zo lijkt te kruipen. Er zijn soms dagen waarin ik geen idee heb waar de tijd blijft en wat ik nou precies in al die uren gedaan heb. Maar het gros van de dagen ben ik me helaas heel bewust van de klok en de uren van de lege dagen.
Daarom ben ik extra blij met die vriendinnen van mij. Voor hun gezelschap en voor de dagen waarin de tijd niet zo langzaam lijkt te tikken, maar gewoon vliegt van de gezelligheid.
Reactie schrijven