· 

Wandelmedicijn

Het zandpad is voor mij favoriet. Bijna iedere dag loop ik vanaf mijn huis zo de deur uit tussen de weilanden door. Het geeft een gevoel van vrijheid. Zo ver te kunnen kijken. En soms geeft de wind in combinatie met het zand de suggestie van het strand bij de zee.

Maar natuurlijk neem ik ook regelmatig een ander pad en gebruik ik sinds kort vaak het wandelmedicijn.

 

Ik weet niet altijd waar ik met de dagen heen moet. Zo zonder voldoende werk, duren ze voor mij gewoon te lang en dus wandel ik er heel wat uren van.

De uurtjes wandelen in zon en regen breken voor mij de dagen. Het lukt zo een indeling van blokken van de dagen te maken. Een uurtje voor of na de lunch, een uurtje in de middag, nog even na het avondeten op pad. Zo wandel ik heel wat en breng ik wat structuur in mijn dag.

 

Maar niet alleen voor mijn dagbesteding gebruik ik het wandelmedicijn. Soms gebruik ik het om een uurtje te dromen, soms om mijn frustratie eruit te stampen en soms om mijn gedachten een beetje te ordenen.

Vandaag baal ik van een gesprek die niet doorgaat en de inspiratie die uitblijft. En dus trek ik erop uit voor een extra rondje en een beetje wandelmedicijn.

Soms is de wandeling een vlucht, soms is het er eentje om met beide voeten op de grond te blijven. En soms is het er eentje om te zweven naar andere werelden.

Sinds kort heb ik wandelvrienden, die een extra dimensie aan de wandeling geven. De wandelingen zijn om te ontmoeten, zorgen voor een extra lach of een spontaan, elkaar coachend gesprek. 

 

Ik word blij als ik vandaag mijn wandelschoenen weer aan kan trekken, blij van de wind in mijn haren, de zon op mijn gezicht. En zo voel ik me, zoals na iedere wandeling, weer een beetje licht. 

 

Reactie schrijven

Commentaren: 0