Je kent ze vast, de boeken van Francine Oomen: 'Hoe overleef ik......' Als Koos werkloos weet ik als geen ander hoeveel uren er in een dag zitten en begin ik de laatste tijd vaak aan mijn eigen serie van 'hoe overleef ik'. Hoe overleef ik mezelf en alle uren die er in een dag zitten?
Na het einde van mijn baantje in januari, mag ik opnieuw mijn lege dagen vullen met alles waar ik blij van word. Af en toe een waar cadeautje en een luxe positie, maar ook steeds vaker een frustrerende onderneming.
Zo slecht heb ik het niet. Ik wandel graag, heb hobby's als tekenen en schrijven. Ik heb sinds kort mensen om samen mee te wandelen en een auto waarmee ik vrienden kan bezoeken. Er zijn mensen die ik kan bellen en ik vind tegenwoordig weer de concentratie en fun van het boeken lezen.
Ook werkt de truc om mijn dagen in blokken in te delen met wat regelmatigheden als yoga, eten en wandelen om de dag te over zien.
En toch zakt af en toe mij de moed in de schoenen, zelfs na 1 of 2 ingeplande activiteiten op een dag, als ik zie hoeveel uren de dag nog rest. en dat ik die uren dus nog heb te vullen. Want ook na een leuke activiteit van 2 of 3 uur, blijven er nog behoorlijke wat uurtjes over op een middag of avond om te vullen voor mijzelf. En dus vraag ik me soms af hoe ik ze overleef.
Hoe doen al die gepensioneerden dat toch? vraag ik me wel eens af. Hoe vullen zij hun dagen? Oftewel, hoe overleven zij? Ik weet heus dat zij soms nog minder visite krijgen dan ik en geen 2 uur rondjes kunnen lopen en vast ook regelmatig tegen de klok aan zitten te kijken.
Ik krijg regelmatig tips van mensen als 'zoek iemand op' of doe klusjes als de was. Maar hé ik kan die mensen allemaal niet iedere dag opzoeken en de was duurt bij mij nou eenmaal maar 5 minuten.
Voor 7 x 12 uur in de dag vullen heb ik andere tips nodig, grotere. en dan kom ik toch al gauw terecht op de tip 'neem maar een baan' En dat doe ik dan ook maar, op zoek naar een (vrijwillige) baan.
Reactie schrijven