on my way

Ze zeggen altijd dat het leven je precies geeft wat je nodig hebt. Dat alles gebeurt, precies op het juiste moment. Dat je altijd bent op precies de juiste plek.

Ik weet het, maar ik heb er aan getwijfeld, er niet meer in geloofd. Het leek even niet te kloppen, zelfs terug bij af. Het maakte me angstig, het brak op sommige momenten mijn hart niet meer te weten of ik nog wel op het juiste pad zat.

Op de fiets terug in het donker van mijn werk, schijnt een licht mij bij. Het begeleid mij letterlijk en figuurlijk langs de donkere weg. Alles wat me vroeger zou frustreren aan deze plek en invulling, laat me er nu in vrede zijn. Ik hoef me ineens nog niet te bewijzen. Het is of er een wonderbaarlijke rust valt over mij.

Er is een reden, ik kan het weer voelen. Ik moet hier even zijn.

Deze plek brengt me weer in contact met mijn vervulling van binnen, met mijn intuïtie, het haalt me uit mijn brein.

Er is precies een juiste tijd en omgeving gecreëerd om in te zijn. Om weer te luisteren naar het plekje in mijn hart. Zodat ik mijn weg straks goed kan vervolgen, want wat mis ik dat.