Mijn oog springt op de volgende zin in een tijdschrift 'ik zou het liefst een sprong in de tijd maken,'. Ja, dat zou ik af en toe wel willen. Want het valt niet mee een heel nieuw leven op te bouwen. zeker niet als je net weer gevallen bent en alle oude schepen verbrand hebt om je heen.
Ik doe mijn best, echt. Om kleine stapjes te zetten, dingen uit te proberen en daarbij heel geduldig te zijn. En zelfs probeer ik soms bij verbrande schepen aan te meren om ze opnieuw op te bouwen en nauwkeurig van een likje verf te voorzien.
Maar toch, een leven opbouwen kost tijd. En in die tijd is er nog pijn, veel pijn. Pijn van de leegte, pijn van het gemis, pijn van de rouw. En daarom is de bijzin niet minder treffend. 'naar een moment waarop de pijn minder is'
Want soms lijkt het me wel wat om die 170 stapjes vallen en opstaan over te slaan. Om zomaar, hup, met mijn beide benen in mijn nieuwe leventje te staan.
Een mooie baan, een praktijk, een goed sociaal leven. Gewoon, zomaar gegoten in mijn nieuwe leven.
Even langs al die diepe dalen, die moeizame achtbanen. Even over de leegtes, de eenzaamheid, het gemis, heen zweven. Zomaar naar het gebied heen waar ik zo graag in wil leven. zomaar opeens een klein beetje klaar zijn, vrij zijn. Vrij zijn van de zoektocht en het opzetten van mijn leven.
En als ik dan klaar ben met dat zweven, dat sprongetje van mijn leven, zomaar sterk in mijn basis op een lekker kabbelend watertje verder gaan.
Reactie schrijven
EJ (dinsdag, 30 juni 2020 07:30)
Verbrande schepen? Kabbelend water? Dat past niet zo goed bij elkaar :). Deel van die verbrande schepen zit denk ik meer in je hoofd, dan in je hart. Ik voel dat je een aantal schepen hebt afgemeerd en op zoek bent gegaan naar het schip dat je naar je bestemming wil voeren. Een deel van die afgemeerde schepen is weer uitgevaren, op weg naar het avontuur. Maar ik voel zeker dat er ook schepen zijn die nog op je wachten, om samen op te varen, samen te zoeken naar je bestemming, op weg naar de (hori)zon. Misschien een sprong in de tijd of gewoon...spring aan boord! Geduld, wijsheid en liefde gewenst. X
iris bankje (dinsdag, 30 juni 2020 11:15)
:-) thanx ej