Nachtlampje

Ik zet je aan.

Ik schijn je bij. Heel zachtjes mag jij je hoofdje op je kussen laten rusten. Je hoeft niet meer te denken. Je bent bij mij.

Ik heb je wel zien wachten. Ik heb je wel zien vragen. Ik heb je wel horen smeken, mag de muziek alsjeblieft een klein beetje dichterbij. Ik kon niet om je vragen. Ik had je nog niet nodig. Ik voelde me niet zo dichtbij.

Vandaag wil ik je vragen. Wil je alsjeblieft een beetje zonlicht vragen? een hartje opzetten voor mij?

Wil je een hele lieve krokodilletraan wegvegen voor mij

Wil je gaan slapen als ik zachtjes door je haren strijk.

Kun je nog een liedje zingen? Een liedje van het grote feest. Kun je zachtjes praten als ik nog een boekje lees

Kun je vragen om beweging. Kun je een klein beetje meedeinen op dit lied.

Kun je niet gaan vragen of ze asjeblieft niet weggaat en je ziet

Kun je komen koken? Komen afwassen voor mij?

Kun je even laven? Kun je eten komen vragen. Kun je je tandenborstel zachtjes in het houdertje zetten voor mij

Wil je dan iets vragen? Iets liefs waar ik antwoord op geven kan. Wil je het in een doosje doen, wat je niet je hele leventje meer meedragen kan.

Zullen we het samen dragen?

Zullen we er een heel klein feestelijk strikje om doen

Want het is niet om te vragen, het is niet om te dragen. Het is om asjeblieft te vragen.