· 

Nieuwe jas

De jas die ik draag past me letterlijk en figuurlijk niet meer. Maar makkelijk om eraf te komen is het niet. Je zou zeggen dat je hem gewoon uit kunt doen. Als ie niet meer past, trek hem dan uit. Maar zo gemakkelijk gaat dat dus niet.

Jassen zeggen veel over een mens. De letterlijke jassen en de figuurlijke jassen. Net als fietsen, boeken, huizen en tuinen. Althans dat zijn dan de dingen waar ik betekenis op leg.

Sommige mensen zullen zeggen dat je figuurlijke jassen niet kunt zien, maar ik zie die dus wel. Ik kan precies zien wie er met zware volle zakken loopt te zeulen en wie zijn eigen jas bijna niet dragen kan.

Zelf loop ik al een aantal maanden in een jas die ik eigenlijk niet meer dragen kan. Niet omdat ie zo zwaar is, maar omdat ie niet leeft. Omdat er niks in zit wat bij me past. Het lijkt of er jaren mensen in hebben gewoond die niet kwamen voor mij.

Het voelt soms als een jas waar iedereen maar aan blijft trekken, omdat het de jas is die ze van me kennen. Ze blijven er bonnetjes in proppen, trekken soms even aan mijn kraag, trekken de rits in eens zo strak weer dicht. Ze willen zo graag mee, dat denk ik weleens.

En dat voelt niet fijn. En ik kan dan wel zeggen, die jas is niet van mij, maar van wie is die dan? en waar laat ik hem dan ineens?

Ook mijn letterlijke jas kreeg ik dit jaar van een buurvrouw. Heel erg lief en hij ziet er echt niet onaardig uit, maar toch is hij ook niet helemaal van mij.

Heb ik maanden gedaan om te kijken van wie deze jas is, maar ik kom er gewoon niet uit.En daarom is het gewoon ineens tijd, gaat de knop om. Ik trek hem gewoon uit.

Ik gun mezelf een letterlijk nieuwe jas. Eentje waarmee ik over Terschelling durf te lopen. Dus die ga ik maar gewoon kopen. Zodat ik met een lege jas, maar wel van mij, naar het eiland kan, om te werken aan mijn droom.

 

Ik zie mezelf al staan, op de boot. Met wapperende haren in de frisse zeewind, een rechte rug, trotse blik, neus vooruit. De pen vast in mijn hand. Ik ga naar het strand. Helemaal alleen. Want ik wil in een jas lopen waarmee ik mijn boek schrijven kan.

Een mooie blauwe, rode of groene jas zal ik uitzoeken. Eentje met knopen of zakken, een kraag of een muts. Het liefst een sjaal die er bij past.

Hoe dan ook eentje die me precies staat en op mijn lijf geschreven past.

Reactie schrijven

Commentaren: 0