Toen ik een verbinding aanging met N. leerde ik voor het eerst bewust kennis maken met verbindingen via de lucht. Ik leerde iemand voelen zonder dat ie er was. En ik begreep in die contacten later dat N. soms gewoon wist wat er met me was of waar ik mee bezig was. Een verbinding die bestaat zonder dat je elkaar hoeft te zien. Een verbinding, aan aanwezigheid, de liefde van een ziel. Als heel bijzonder ervoer ik dat.
Vandaag de dag begrijp ik pas dat ik datzelfde heb gehad met nog een paar mensen. Boodschappen die je kunt voelen via de lucht, zonder dat je bij elkaar hoeft te zijn.Alleen was ik de verbinding die in de lucht hing lastig gaan vinden en hun boodschappen waren niet altijd fijn.
Omdat er nog niet het juiste liefdesverhaal aan vast hing, verstoorde het mijn evenwicht in mijn lijf. Ook raakte ik er hier en daar de weg van kwijt en begon ik stukjes van hun leven zo goed te zien dat ik ze bijna zelf ging leven.
Ik ving de worstelingen en de pijnen op van deze zielen en net wat rust gevonden was dat in het begin knap irritant.
Maar nu de meest lastige fase hiervan voorbij is en ik lijk te begrijpen hoe ik hiermee om kan gaan, zit er ook een hele mooie kant aan dit verhaal.
Want hierdoor kan ik nu juist mezelf herkennen en me beter afstemmen op hen. Ik zie dat met een nieuwe, goede basis dat er mogelijkheden zijn.
Dat als we staan op de goede plek en op tijd eerlijk met elkaar zijn, we hele gesprekken op afstand kunnen voeren die over de liefde kunnen gaan.
Want ze hebben me geplaagd het afgelopen jaar, maar het zijn echt een groepje mooie zielen bij elkaar. En ik zou ze niet willen missen in de ether want door hen wist ik meer over het leven dan me ooit was gelukt met mij alleen.
Reactie schrijven
Madelon (woensdag, 08 januari 2020 15:36)
Wauw, lijkt mij een hele bijzondere ervaring. Wat fijn dat je het nu positief kan inzetten. Je kunt trots op jezelf zijn!