De tijger ontwaakt

"de tijger ontwaakt',  dat is de titel van het boek dat me veel heeft gegeven in het hele hulpverleningsproces. Het boek liet me weten wat een trauma is en betrok daar heel veel bij van het lichamelijke proces. 

Want het lichaam weet precies wat het allemaal meegemaakt heeft. Ook als de hersens dat niet kunnen begrijpen of de woorden er in het hoofd niet voor zijn. Ze doen in het lichaam nog datgene waar ze in opgesloten zijn. Wat destijds te eng was om te uiten of waar het lichaam ten tijde van een trauma niet aan is ontsnapt.

Ik herkende er zoveel in, want mijn lichaam was diegene in mij die het verhaal vertelde. Zij liet me weten wat er allemaal nog in de weg zat voor een gelukkig leven. Wat ik nog niet had verwerkt. Zij wees me op de spanning in ieder gewricht en naar de open wond van verraad die nog bloedde. Zij ziet het waar ik nog steeds gevangen lig onder het puin en waar ik bevroren ben van angst. En ze klopte aan bij ieder verdriet. 

Mijn lichaam vertelt zoveel aan mij.

In de tijger ontwaakt, leerde ik over trauma, over de reacties die het lichaam geeft. En vooral over het ontwaken, iets wat ik bijna dagelijks deed.

Door te luisteren naar de bewegingen die ik nog wilde maken, die opgesloten lagen in mijn lijf, maakte ik me langzaam vrij. Ik gaf het verdriet, de angst, de woede de ruimte en bewoog met hen mee. En vandaag heb ik het idee dat de tijger in mij daadwerkelijk begint te ontwaken. Dat ik met kracht gracieus ga staan.

Dat het voor dood liggend vogeltje dat ik eens voelde, er niet meer is. 

Ik zag de tijger in mijn droom. Hij liep daar zomaar in het bos. En vanochtend voel ik mij wakker en sterk en ik geloof dan ook dat de tijger in mij aan het ontwaken is.

Dat de kracht, de elegantie, de helderheid, de levenslust, de wil om te zorgen, niet langer in mij opgesloten ligt. Niet langer onderdrukt door kwaad door macht, door angst gevangen in mijn lichaam zit.

Maar al die kracht en kwaliteit bevrijd zijn en met veel ruimte liggen te wachten op mij.

Tot ik ga staan. Tot ik het voel, tot ik het weet. 

En op een dag zul je me dan misschien ook horen brullen en dan weet je, je hoeft niet te schrikken. Want het is alleen maar de tijger die ontwijkt in mij.